Naukowcy są przekonani, że albinizm występuje u jednego na każde 10 000 porodów ssaków, co sprawia, że albino skunk jest prawdziwą osobliwością. Skunksy albinosów, podobnie jak wszystkie zwierzęta albinos, żyją słabo w swoich naturalnych siedliskach, a nawet mogą mieć współczynnik przeżycia zbliżony do zera, ponieważ ich kolor wyróżnia je na drapieżniki.
Skunksy albinosowe są bardzo rzadkie w środowisku naturalnym i zwykle nie przetrwają w dzieciństwie. W niewoli albinoskie skunksy można znaleźć w ogrodach zoologicznych i sanktuariach. Są również sprzedawane jako egzotyczne zwierzęta domowe, cenione za rzadki kolor, ponieważ albino skunk jest znacznie rzadszy niż białe lub kremowe kuzyny skunksa.
Skunks albinos można odróżnić od białego skunksa przez różowe oczy. Prawdziwe zwierzę albinosowe nie ma zdolności do produkcji melaniny. Bez melaniny, aby zapewnić kolor, futro jest białe, a skóra i oczy są różowe. Zwierzęta albino często cierpią z powodu innych problemów zdrowotnych, często dlatego, że albinizm występuje w wyniku chowu wsobnego.
