Jazda konna rozpoczęła się w Meksyku i stała się okazją dla jeźdźców i jeźdźców, by zademonstrować swoje umiejętności jeździeckie. Umiejętności jeździeckie i ranczerskie są określane jako charreadas i pozwalają na to, aby ręce ranczo i jeźdźcy rywalizowały ze sobą popisywać się opanowaniem pewnych umiejętności i technik jazdy. Najwcześniejsza forma jazdy bykami pojawiła się w XVI wieku w konkursie zwanym jaripeo i powstała jako rodzaj walki byków.
Podczas najwcześniejszych turniejów uczestnicy meksykańskich zawodów jeździeckich jeździli przez długie okresy czasu, a ostatecznym celem było jazda bykami do punktu skrajnego wyczerpania, które zazwyczaj kończyło się ich śmiercią. Jednak w XIX wieku zawody przeniosły się na ludzkie osiągnięcia, a zwycięzcami zawodów jeździeckich byli jeźdźcy, którzy najdłużej pozostawali na wierzchowcach, zanim zostali wyparci. Mimo że zawody jeździeckie pojawiły się w Meksyku, szybko rozprzestrzeniły się w środkowej Ameryce i zyskały popularność w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych, w szczególności w Teksasie i Kalifornii. Wprowadzenie do walki byków pozwoliło farmerom w Stanach Zjednoczonych na naukę technik jazdy konnej i walki z meksykańskimi mistrzami. Wraz ze wzrostem popularności zawodów jeździeckich, wydarzenia rozrosły się nie tylko na zawody jeździeckie, ale także jedzenie, muzyka i świętowanie.
