Króliki na ogół używają chodu w stylu galopu, podczas którego tylne łapy łączą się w pary przed i na zewnątrz przednich łap. Używają tego chodu, czy poruszają się szybko, czy wolno. Króliki będą również chodzić po dokładnym zbadaniu nowego obszaru.
Układy szkieletowe i mięśniowe królika są wysoce dostosowane do tego stylu ruchu. Ich grzbiety zawierają wydłużone kości wzdłuż brzusznego regionu, pozwalając im zginać się i silnie ściskać podczas grania. Ich tylne kończyny są znacznie dłuższe niż ich przednie kończyny, a większość długości nóg składa się z kości poniżej kolana, kości strzałkowej i piszczeli. Przymocowane do tych kości i kości udowej, kości nogi powyżej kolana, są niezwykle potężnymi mięśniami.
Ponadto szkielet królika jako całość jest lekki. Stanowi średnio 8 procent wagi zwierzęcia, w porównaniu z 12 procentami dla kota domowego o podobnej wielkości. Ta redukcja wagi ułatwia zwierzęciu zejście z ziemi i szybkie poruszanie się w niebezpieczeństwie.
Bounding wywiera duży nacisk na plecy królika, a ponieważ szkielet jest tak delikatny, króliki są podatne na pękanie kręgosłupa.
