Thomas Jefferson nie zatwierdził podatku akcyzowego od whisky i taryf ochronnych, które prezydent Hamilton mógł zatwierdzić w Kongresie. Gdy tylko Jefferson został wybrany, sprawdził sposoby radzenia sobie ze Stanami Zjednoczonymi "państwo fiskalne i zniosły wszystkie podatki wewnętrzne w Stanach Zjednoczonych, w tym podatek akcyzowy od whisky i taryfę ochronną.
Prezydent Hamilton chciał podatku akcyzowego od whisky, ponieważ uważał, że podatek był potrzebny, aby zapewnić Stanom Zjednoczonym dodatkowe fundusze. To finansowanie było najważniejsze dla jego nowego planu założycielskiego. Uważał też, że przemysł whisky ma wystarczającą ekspozycję i przychód, aby móc poradzić sobie z podatkiem.
Jefferson zaakceptował podatek akcyzowy Hamiltona, ponieważ już zaakceptował plan założenia. Madison był również zmuszony do przyjęcia podatku akcyzowego bez pytania, ponieważ on również już zatwierdził plan założenia i tak właśnie Hamilton zapłacił za swój plan. Gdy Jefferson objął urząd, chciał zakończyć plan Hamiltona i nie wierzył, że mu się udało. Poszedł do Kongresu z czterema celami, w tym zmniejszeniem podatków, zmniejszeniem długu publicznego, zrównoważeniem budżetu i ograniczeniem wydatków rządowych.
