Układ moczowy podtrzymuje homeostazę, eliminując odpady z organizmu, regulując poziom kwasowości krwi i kontrolując poziomy metabolitów i elektrolitów we krwi, takich jak sód, potas i wapń. Układ moczowy utrzymuje także stabilne środowisko wewnętrzne, pomagając osiągać objętość i ciśnienie krwi.
Układ moczowy lub nerkowy obejmuje nerki, moczowód, pęcherz moczowy i cewkę moczową. Ten system narządów filtruje nadmiar płynu z krwi, jak również inne substancje, takie jak nadmiar jonów i metaboliczne odpady, które składają się głównie z mocznika i kwasu moczowego. Produkty te są filtrowane z krwi i łączone z wodą przed opuszczeniem ciała w postaci moczu.
Główną funkcją nerek, najbardziej złożonych narządów układu moczowego, jest utrzymanie homeostazy dla optymalnego metabolizmu komórek i tkanek. Tętnice nerkowe dostarczają nerkom krew, która następnie przechodzi przez żyłę nerkową. Krew przepływająca przez nerki jest filtrowana przez nefrony, które składają się z sieci naczyń włosowatych, znanych jako kłębuszek nerkowy i przewód nerkowy.
Mocz opuszcza nerki z tej małej rurki do moczowodów i do pęcherza. Pęcherz przechowuje mocz, dopóki nie zostanie przepuszczony przez cewkę moczową i poza ciało. Nerki odgrywają również dużą rolę w osmoregulacji, która jest kontrolowana przez hormony, takie jak hormon antydiuretyczny lub ADH, aldosteron i angiotensyna II.
Nerki regulują ilość wody wchłoniętej przez kłębuszek w osmoregulacji. Osmoreceptory w obszarze mózgu zwanym podwzgórzem wykrywają niedobór wody i stymulują uwalnianie ADH z przysadki mózgowej w celu zwiększenia przepuszczalności nerek. Pozwala to na reabsorbcję dużej ilości wody przed jej utraceniem.
