Neon uzyskuje się, gdy ciekłe powietrze jest destylowane. Jest to jedyny znany sposób na uzyskanie neonu komercyjnie. Odkryto go wraz z innymi szlachetnymi gazami, ksenonem i kryptonem, w 1898 roku, gdy dwóch brytyjskich chemików skropliło się, a następnie gotowało powietrze, aż uwolnili się jego gazy. Nazwa Neon pochodzi od języka greckiego i oznacza "nowy".
Podobnie jak wiele elementów, neon jest faktycznie tworzony w gwiazdach. Jest produktem ubocznym nukleogenezy, w której jądra atomów powstają z protonów i neutronów. Jego izotopy, Ne-20, 21 i 22, są również tworzone w gwiazdach.
Neon nazywany jest "szlachetnym" gazem, co oznacza, że jest bezwładny. Nie tworzy związków z innymi pierwiastkami w normalnych warunkach. Dzieje się tak dlatego, że jego zewnętrzna powłoka jest wypełniona i nie ma potrzeby rezygnowania, chwytania lub współdzielenia elektronów.
Choć słynie z pomarańczowej poświaty, kiedy przepływa przez nią prąd elektryczny, neon jest rzadkością na Ziemi. Jest jednak dość powszechny we wszechświecie. Jego niedobór na Ziemi wynika z faktu, że jest to tak lekki gaz, że łatwo ucieka z atmosfery. Jego niedobór jest kolejnym powodem, dla którego nie jest używany jako czynnik chłodniczy, mimo że jest o wiele bardziej wydajny niż płynny wodór lub ciekły hel.
