Wkład Voltaire'a w filozofię oświecenia polegał przede wszystkim na popularyzacji brytyjskich ideałów wśród francuskich intelektualistów i jego otwartym apelowaniu do działania, gdy chodziło o promowanie "zdrowego rozsądku" idei Oświecenia. Według Voltaire Society Uniwersytetu Oksfordzkiego, wkład Voltaire'a w Oświecenie zasadniczo nie był szczególnie oryginalny, a jego filozofia opierała się w dużej mierze na pracach angielskich pisarzy, takich jak Newton i Locke.
W przeciwieństwie do angielskich filozofów, którzy na ogół ograniczali się do prozatorskich broszur i traktatów, Wolter wyraził swoje idee w formie fikcji. Służyło to przyniesieniu filozofii oświecenia czytelnikom, którzy inaczej by się nie spotkali. Prace takie jak "Kandyd" pozostają popularne nawet dziś, a Voltaire Society zauważa, że te utwory są podstawową ekspozycją na filozofię oświecenia znaną wielu współczesnym czytelnikom.
Pod wieloma względami filozofia Wolnaire'a oświeceniowych jest podobna do tej z jego współczesnych; jednak jest jedna ważna różnica, na którą warto zwrócić uwagę. Według European Graduate School, Voltaire był ostrym krytykiem religijnego dogmatu, ale w przeciwieństwie do innych ludzi oświeceniowych, nigdy nie wyrażał ateistycznych przekonań. Był zagorzałym Deistem i otwartym krytykiem ateizmu, zwłaszcza gdy się zestarzał.
