Według University of Wisconsin, stratowulkan charakteryzuje się silnie wybuchową erupcją z oparami pyłu wznoszącymi się aż do 27 mil w stratosferze. Stratovolcanos są jednym z najbardziej śmiercionośnych typów wulkanów i mogą osiągają wysokość do 8000 stóp.
Strumień wulkanu ma łatwo rozpoznawalny kształt stożka. Góra Fuji w Japonii i Mount St. Helens w Waszyngtonie to dwa przykłady malowniczych stratowulkanów. Erupcja Mount St. Helens 18 maja 1980 r., Która doprowadziła do zniszczenia ponad 230 mil kwadratowych lasu i śmierci 57 osób, wykazała ogromną moc stratowulkanów.
Nagromadzenie ciśnienia w komorze magmy powoduje gwałtowną erupcję obserwowaną w tych typach wulkanów. Kiedy magma dociera do kanału, ciśnienie jest uwalniane, co powoduje wybuchy gazów w sposób niezwykle gwałtowny. Większość aktywnych stratowulkanów na świecie ma mniej niż 100 000 lat, chociaż niektóre, takie jak Mt. Rainier może mieć więcej niż milion lat.
Uśpiony stratowulkan ma strome, wklęsłe boki, które ścierają się u góry wokół stosunkowo małego krateru. Stratowulkanosy są również podobne do wulkanów tarczowych w tym sensie, że oba pochodzą z wulkanu, który wybuchł kilka razy.
