Starożytne rzymskie rolnictwo było prestiżowym i szanowanym zajęciem, które dotyczyło przede wszystkim uprawy orkiszowej. Według historii UNRV Rzymianie uprawiali szparagi, ogórki, sałatę, kapustę, czosnek, figi, morele, śliwki , morwy i wiele innych rodzajów produktów. Rzymianie utrzymywali także winnice, gaje oliwne, łąki i nawadniane ogrody. Rolnicy hodowali także pewne zwierzęta. Konie były jednak zarezerwowane głównie dla wojny.
HistoryLink 101 wyjaśnia, że w starożytnym Rzymie istniały cztery typy gospodarstw. Niektóre gospodarstwa były własnością i były obsługiwane przez jedną rodzinę, podczas gdy inne rodzinne gospodarstwa były dzierżawione od bogatych właścicieli ziemskich. Gdy praca rodzinna była niewystarczająca, właściciele gospodarstw rolnych zaczęli pracować z niewolnikami lub zawierali porozumienia z doświadczonymi rolnikami.
Najwcześniejsze rzymskie farmy były małe i niewyszukane. Rolnicy szybko nauczyli się wiele od pobliskich Greków, którzy już praktykowali płodozmian i nawożili ziemię obornikiem. Rzymianie ostatecznie opanowali te umiejętności i dzięki temu uzyskali większe plony.
Starożytni rzymscy rolnicy polegali na krowach i owcach na mleko i świeży ser. Owce ceniono także za wełnę i skóry. Pszczoły były kolejnym ważnym elementem rzymskiego rolnictwa, ponieważ ich miód był jedynym źródłem dietetycznego środka słodzącego.
Ślimaki były najbardziej niezwykłymi zwierzętami uprawianymi przez starożytnych Rzymian. Mięso ślimaka było rzadkim i drogim przysmakiem, a zarazem prekursorem współczesnej francuskiej escargot.
