Fale radiowe są wykrywane za pomocą obwodów elektrycznych, które odbierają te sygnały elektromagnetyczne w antenie, a następnie częstotliwości radiowe są modulowane przez kondensatory, zanim pojawią się jako dźwięk w głośniku. Fale radiowe są zwykle mniejsze niż kiloherc do 20 gigaherców. Ponieważ ludzie nie mogą słyszeć tych częstotliwości, sygnały radiowe często są tłumaczone na dźwięki przez urządzenia elektryczne.
Anteny odbierające sygnały radiowe mają zazwyczaj ten sam rozmiar, co długość fali, którą mają odbierać. Szersze anteny wykrywają dłuższe lub słabsze fale. Anteny komunikacyjne są zwykle o jedną czwartą wielkości nadajnika, zwłaszcza w przypadku aplikacji samochodowych, telewizji satelitarnej i telefonów komórkowych. Anteny odbiorcze są mniejsze, aby zaoszczędzić miejsce, a nadajniki są silniejsze, więc wykrywanie jest łatwiejsze.
W marcu 2014 r. Instytut Nielsa Bohra ogłosił nową metodę wykrywania fal radiowych za pomocą laserów pracujących w temperaturze pokojowej. Bardzo niskie częstotliwości fal radiowych są mierzone w bardzo zimnych ustawieniach, które są o kilka stopni powyżej zera absolutnego, aby zredukować szum tła generowany przez ciepło. Szum tła zakłóca odczyty i pomiar, dzięki czemu technologia laserowa redukuje hałas otoczenia i pozwala naukowcom na dokładniejsze pomiary. Zamiast rezystorów odczytujących kondensatory w obwodzie elektrycznym, laser interpretuje sygnał kondensatora i zamienia fale radiowe na energię światła zamiast dźwięku.
