Saddam Hussein doszedł do władzy, utrzymując przynależność do radykalnej, panarabskiej partii Baas i bezlitośnie eliminując wszystkich rywali. Dołączył do partii jako nastolatek w Bagdadzie.
Saddam Husajn był zaangażowany w spisek mający na celu zamordowanie ówczesnego premiera Abdula Karima Kassema w 1959 roku i musiał uciekać do Egiptu. Kolejne przewroty i przewrot polityczny ostatecznie sprawiły, że partia Baas stała się władzą w 1963 roku. Doszło do kontrataku, a Hussein został uwięziony do 1966 roku, kiedy to partia wróciła pod władzę Hassana Al-Bakra, który był krewnym Hussein.
Saddam Hussein zajmował kilka stanowisk w rządzie, które pomogły skonsolidować jego bazę. Kiedy Al-Bakr przeszedł na emeryturę w 1979 r., Hussein został mianowany na prezydenta i umocnił swoją władzę, natychmiast stracił politycznych rywali. W tym samym czasie zwiększył przychody z ropy i wydał pieniądze na szkoły, szpitale i inne programy społeczne.
