Uważa się, że najwcześniejsza forma dziania, określana jako nalbinding, pochodzi z grubsza od trzeciego do piątego wieku powszechnej ery. Ta metoda dziewiarskich dzianin można znaleźć w skarpetkach z tego okres czasu.
Bardziej tradycyjny drut, który wykorzystuje dwa patyki, pochodzi z początków pierwszego tysiąclecia Wspólnej Ery. Ta forma dziania najpierw zyskała na Bliskim Wschodzie, szczególnie w Egipcie. Praktycy rzemiosła wprowadzili następnie techniki dziania do Europy, a później do obu Ameryk. Pomiędzy XI a XX wiekiem w całej Europie opracowano wiele technik dziania i urządzeń dziewiarskich. Te innowacje obejmowały zwiększenie liczby używanych igieł i wynalezienie wzorów dziania.
