Niektórzy historycy uważają, że Wielki Kryzys zakończyła się wraz z początkiem II wojny światowej. Inni uważają, że to właśnie koniec drugiej wojny światowej postawił gospodarkę na nogi. Historycy ogólnie zgadzają się, że wydatki rządu pomogły przynajmniej przyspieszyć tempo odbudowy gospodarczej kraju.
Historycy, którzy twierdzą, że wybuch II wojny światowej pomógł zakończyć Wielki Kryzys, aby zmniejszyć bezrobocie, które miało miejsce w tym czasie. Stopa bezrobocia spadła z powodu wielu czynników, w tym milionów młodych mężczyzn wysłanych do walki na wojnie oraz wykorzystania obywateli do pomocy w produkcji przedmiotów wojennych, takich jak spadochrony. Gdy Stany Zjednoczone były w stanie wojny, ogromne wydatki rządowe pomogły zakończyć depresję.
Inni historycy uważają, że kwota wydatków rządowych jedynie maskowała skutki Wielkiego Kryzysu. W miarę jak rząd wydatkował, dług publiczny wzrósł z 49 miliardów dolarów w 1941 roku do 260 miliardów dolarów 4 lata później. Nowy ład prezydenta Franklina Delano Roosevelta również odegrał niewielką rolę w przyczynianiu się do zakończenia Wielkiego Kryzysu. Programy takie jak Ubezpieczenia Społeczne pomogły w zwiększeniu wydatków. Jednak programy pomogły również w innych trudnościach gospodarczych. Przeciwnicy Nowego Ładu zaczęli nazywać te trudy "recesją Roosevelta".
