W średniowieczu zamki były domem dla szlachty lub wysokich rangą duchownych, sił zbrojnych i dużego personelu domowego. W czasie wojny ludność zamku spuchnie jak chłopi od pana Domena została zalana w celu ochrony.
Oprócz pana, pani lub biskupa najważniejszą postacią w życiu zamkowym był konstabl. Ten człowiek był odpowiedzialny za codzienne prowadzenie spraw zamku. Koordynował działania personelu domowego, w tym kucharzy, stajennych, tragarzy i wychowanków, którzy przygotowywali pomieszczenia mieszkalne zamku. Utrzymywał także obronę zamku, organizując garnizon w zamku, w którym zwykle znajdowali się rycerze, łucznicy i zbrojeni. Zamki także miały kowali i inżynierów do tworzenia broni.
