Struktura społeczna Cesarstwa Rzymskiego była złożona, rygorystyczna i hierarchiczna. Charakter klas społecznych opierał się na czynnikach ekonomicznych i politycznych. Pomimo wymagającego zapotrzebowania na wstęp do wyższych klas, w społeczeństwie rzymskim był względny stopień mobilności.
Na szczycie rzymskiej struktury społecznej była klasa senatorska. Aby zostać senatorem, mężczyzna musiał mieć fortunę równą co najmniej 1 milionowi sestercji. Senatorom nie wolno było uczestniczyć w handlu, zamówieniach publicznych ani żadnej innej formie pozarolniczej działalności gospodarczej. Elitarna grupa w klasie senatorskiej znana była jako szlachta. Szlachty byli mężczyznami, którzy zostali wybrani konsulami lub których pochodzenie obejmowało przynajmniej jednego konsula.
Poniżej klasy senatorskiej była klasa jeździecka, mężczyźni z fortuną co najmniej 400 000 sestercji. Equestrians mogą uczestniczyć w działalności gospodarczej zabronionej senatorom. Biedni byli obywatelami rzymskimi, którzy nie należeli do klasy jeździeckiej lub senatorskiej. Mogli poślubić każdego innego rzymskiego obywatela, a ich dzieci również były obywatelami Rzymu.
Latins byli wolnymi mieszkańcami, którzy nie mieli pełnych praw obywatelskich (do 89 B.C.). Freedpeople, czyli wyzwoliciele, byli dawnymi niewolnikami formalnie uwolnieni od swoich panów; mogą ubiegać się o obywatelstwo. Chociaż nie mogli sprawować urzędu publicznego, ich dzieci mogły sprawować urząd. Niewolnicy znajdowali się na samym dole rzymskiej struktury społecznej. Zostały uznane za własność.
