Każde zwierzę wykazuje różne przystosowania do zimna. Wiele ptaków migruje i podróżuje do cieplejszego miejsca jesienią, zanim nadejdzie zima. Mniejsze zwierzęta, takie jak myszy jelenie, wiewiórki, chomiki i skunksy, hibernują. Jednak zwierzęta arktyczne wykorzystują długą zimę do karmienia i rozmnażania.
Wiele zwierząt przystosowuje się do zimnej pogody, zrzucając ich stare płaszcze i wyrastając cieplejsze i grubsze futro, które służą jako izolacja i ochrona przed zimnem. Zając na rakietach śnieżnych rzuca brązowe letnie futro i rośnie śnieżnobiałe futro, które maskuje je w celu ochrony przed drapieżnikami i umożliwia zimą karmienie pożywienia. Króliki nie hibernują, ale pozostają aktywne o zmroku lub świcie, aby polować na pożywienie. Niektóre zwierzęta, takie jak wiewiórki, myszy i bobry, zbierają i przechowują żywność jesienią.
Z powodu niedoboru żywności w zimie wiele zwierząt zmienia dietę, aby przetrwać zimne miesiące. Króliki wolą świeżą paszę wiosną i latem, ale zimą jedzą kory, gałązki, a nawet małe owady. Czerwony lis najczęściej konsumuje świeże owoce i owady latem, jesienią i wiosną, ale w chłodniejsze miesiące spełnia swoją dietę polując na małe gryzonie.
Zwierzęta arktyczne, takie jak pingwiny i niedźwiedzie polarne, potrafią się rozwijać w chłodne dni, dzięki warstwie tłuszczu pod skórą i tłustym futrem i płaszczom izolacyjnym. Ich futro zapewnia ochronę przed zimnem i zapobiega rozpraszaniu ciepła w zimnym powietrzu.
