Część ucha odpowiedzialna za wzmacnianie wibracji dźwięku nazywana jest ucha środkowego, które składa się z trzech elementów zwanych młotkiem, kowadłem i strzemiączkiem. Ucho środkowe mechanicznie przekształca fale dźwiękowe w silniejsze wibracje.
Wibracje dźwięku są początkowo gromadzone przez ucho zewnętrzne i kierowane do bębenka, który oddziela ucho zewnętrzne od ucha środkowego. Gdy ucho środkowe wzmocni ciśnienie fal dźwiękowych, wibracje przejdą do ślimaka ucha wewnętrznego. Zgodnie z teorią częstotliwości słyszenia, neurony w ogniu ślimaka przy częstotliwości fal dźwiękowych pozwalają nam rozróżniać różne tony.
