Gazy szlachetne są niereaktywne, ponieważ ich zewnętrzne powłoki elektronów są pełne iw związku z tym są w swoim najbardziej stabilnym stanie. Zwykle pierwiastki reagują ze sobą, ponieważ mają niekompletne powłoki elektronowe. Tracą, zyskują lub współdzielą elektrony, aby uzyskać bardziej stabilną konfigurację elektronową.
Sześć szlachetnych gazów to hel, neon, argon, krypton, ksenon i radon. Chociaż wszystkie one są wysoce niereaktywne, cięższe pierwiastki grupy czasami tworzą związki w pewnych warunkach. Wewnętrzne powłoki elektronów tych pierwiastków tworzą rodzaj osłony wokół jądra, umożliwiając jonowanie gazów przy wystarczającej energii. Kiedy to nastąpi, mogą tworzyć związki, najczęściej z wysoce reaktywnymi gazami halogenowymi. Jednym z przykładów jest sześciofluorek ksenonu, jon ksenonu związany z sześcioma jonami fluorków. Tworzą również związki pod bardzo wysokim ciśnieniem, co pomaga w bardziej kompaktowym przechowywaniu ich w razie potrzeby.
Wszystkie szlachetne gazy mają inne cechy oprócz tego, że są względnie obojętne. Wszystkie przewodzą prąd i emitują światło, gdy przepływa przez nie prąd. Wszystkie są bezwonne i bezbarwne. Są bardzo bezpiecznym sposobem przechowywania substancji, które łatwo reagują z tlenem lub azotem w powietrzu. Podczas gdy ich obojętna natura czyni je nietoksycznymi, są niebezpieczne dla ludzi, gdy są na wystarczająco wysokim poziomie, aby wyprzeć tlen.
