Zakres częstotliwości fal ultrafioletowych wynosi od 7,5 x 10 ^ 14 do 3 x 10 ^ 16 herców. Dla tego zakresu odpowiednie długości fal ultrafioletowych wynoszą od 400 do 10 nanometrów. Promienie światła ultrafioletowego znajdują się poniżej widma światła widzialnego.
Długości fal ultrafioletowych są niższe niż w widmie światła widzialnego, które wynosi od 750 do 400 nanometrów. Słońce emituje promieniowanie ultrafioletowe w postaci UVA, UVB i UVC. Promienie ultrafioletowe B mogą być szkodliwe i mogą powodować poparzenia słoneczne. Jednak warstwa ozonowa pochłania większość tych promieni.
W roku 1801 Johann Ritter odkrył tę część widma elektromagnetycznego, która jest niewidoczna w eksperymencie wykorzystującym papier fotograficzny. Chociaż te promienie mogą być szkodliwe, mogą również być korzystne w różnych branżach i medycynie. Na przykład lampy UV są przydatne w ustawieniach medycznych, takich jak sale chirurgiczne, gdzie niszczą drobnoustroje lub mikroby na narzędziach chirurgicznych. .