Współczynnik mocy mierzy efektywność mocy elektrycznej. Jest to proces analizy wykorzystania energii elektrycznej w instalacji elektrycznej obiektu. Współczynnik mocy ocenia zależność składników energii elektrycznej w określonym obwodzie prądu przemiennego. Składniki analizowane przez pomiar obejmują rzeczywistą moc, moc bierną i moc pozorną.
Współczynnik mocy to stosunek mocy rzeczywistej używanej do pracy do mocy pozornej dostarczanej do układu lub obwodu. Współczynniki mocy otrzymują wartości od 0 do 1. Gdy nie ma rzeczywistej mocy, współczynnik mocy wynosi 0. Gdy cała moc jest rzeczywista, a żadna nie jest reaktywna, współczynnik mocy wynosi 1. Jeśli współczynnik mocy zakładu użyteczności publicznej jest mniejszy niż 1, to musi dostarczyć więcej prądu do systemu lub użytkownika, aby zoptymalizować wydajność. Pożądany jest duży współczynnik mocy, a niski współczynnik mocy jest wynikiem nieefektywnych pomiarów energii elektrycznej.
Moc rzeczywista lub robocza odnosi się do mocy produkcyjnej wykorzystywanej do uruchomienia systemu lub sprzętu. Prawdziwa moc to moc wykorzystywana w elektrycznych urządzeniach grzewczych, oświetleniowych i elektrycznych. Moc rzeczywista jest mierzona w kilowcach. Moc bierna odnosi się do niepracującej mocy produkcyjnej potrzebnej do namagnesowania i uruchomienia sprzętu. Jest to rodzaj obciążenia indukcyjnego i mierzony w jednostkach reaktywnych w kilowoltach. Pozorna moc jest iloczynem amperów i woltów obwodu. Moc pozorna jest mierzona w kilowoltach i obejmuje zarówno pomiar mocy roboczej, jak i mocy biernej.
