Tetrafluorek siarki, w skrócie SF4, ma trygonalną bipyramidalną geometrię elektronową. Oznacza to, że centralny atom siarki jest związany z czterema atomami fluoru i ma jedną wolną parę elektronów.
Zgodnie z teorią odpychania pary elektronów walencji, atomy i samotna para będą się przemieszczać tak daleko od siebie, jak to tylko możliwe, co w tym przypadku daje tryponalną konfigurację bipyramidową. Struktura ta składa się z płaskiej płaszczyzny dwóch fluorów i pary wolnej, podobnie jak struktura trygonalnej cząsteczki planarnej. Powyżej i poniżej płaszczyzny (na górze i na dole cząsteczki) znajdują się dwa kolejne fluory. Samotne pary zajmują więcej przestrzeni niż atomy; w związku z tym samotna para znajduje się w płaszczyźnie, ponieważ dzięki temu może być najdalsza od innych cząsteczek.
