Wzór na współczynnik rozcieńczenia jest następujący: współczynnik rozcieńczenia lub DF jest równy Vf lub końcowej objętości nad Vi, która jest początkową objętością. Końcowa objętość jest równa rozcieńczalnikowi i porcji. Próbka jest obliczeniem pod-objętości oryginalnej próbki.
Jeśli istnieje potrzeba obliczenia objętości roztworu, gdy ma się wartość rozcieńczenia, należy obliczyć objętość próbki. Próbka będzie równa jednej z następujących wartości: końcowa objętość razy współczynnik stężenia lub końcowa objętość podzielone przez współczynnik rozcieńczenia.
Aby znaleźć seryjne rozcieńczenie, użyj wzoru DF lub końcowego współczynnika rozcieńczenia równego DF1 razy DF2 razy DF3 i tak dalej. Kiedy typowo wymyślamy tę formułę, nastąpi trzyetapowy proces, który ułatwi zrozumienie.
Wzór na bardziej stężony roztwór przy użyciu molowości jest M1V1 równy M2V2. Oznacza to, że początkowe stężenie lub M1 razy początkowa objętość lub V1 będzie równa końcowemu stężeniu lub M2 razy końcowa objętość lub V2. Należy pamiętać, że początkowe i końcowe stężenie lub M1 i M2 muszą mieć te same jednostki na końcu, to samo dotyczy objętości.
