Według Projektu Galileo, William Gilbert odkrył magnetyzm, gdy zdał sobie sprawę, że Ziemia działa jak gigantyczny magnes. Przed odkryciem w kompasach wykorzystano magnetyczną rudę żelaza (znaną również jako lodestone), ale jego właściwości i funkcje nie zostały zrozumiane.
Gilbert odkrył również, że bicie kutego żelaza może indukować magnetyzm, a podgrzewanie żelaza może spowodować rozproszenie magnetyzmu. To ostatecznie prowadzi do stworzenia większej ilości magnesów. 1600 książka "De Magnete" Gilberta zrewolucjonizowała sposób, w jaki Europejczycy myśleli o magnetyzmie i elektryczności, stając się standardem w swojej dziedzinie. Przed Gilbertem uważano, że magnetyzm jest spowodowany przez siły nadprzyrodzone.
