Otoczka jądrowa otacza i chroni DNA komórki eukariotycznej i otaczającą ją nukleoplazmę. Membrana składa się z dwóch warstw z wąską przestrzenią między nimi. Powierzchnia otoczki pokryta jest małymi otworami, które umożliwiają swobodny przepływ małych cząsteczek, takich jak woda i ATP, regulując przejście informacyjnego RNA i różnych białek.
Zewnętrzna warstwa koperty jądrowej jest przyległa do retikulum endoplazmatycznego. Ta struktura działa jak przenośnik taśmowy do transportu aminokwasów, ponieważ są one składane do białek. Perforowana struktura błony jądrowej sugeruje, że transport molekularny przez jej barierę jest ważny dla wczesnych etapów syntezy białek.
Podczas podziału komórki otoczka jądrowa ulega dramatycznemu wzrostowi pola powierzchni i liczby porów w błonie. Proste eukarionty, takie jak drożdże, dzielą się bez zakłócania integralności powierzchni koperty. W bardziej złożonych eukariotach, takich jak rośliny i zwierzęta, otoczka jądrowa ulega poważnemu rozerwaniu, które pozostawia chromosomy, które zawiera, narażone podczas przejścia. Po podziale błona ponownie składa się albo poprzez połączenie jej przerwanych fragmentów w celu zreformowania głównej struktury, albo poprzez ponowne dołączenie z dołączonej retikulum endoplazmatycznego.
