Funkcją przewodu żółciowego wspólnego jest przenoszenie żółci z wątroby i pęcherzyka żółciowego do dwunastnicy, czyli górnej części jelita cienkiego bezpośrednio za żołądkiem. Żółć, którą przenosi, wchodzi w interakcje z spożywanymi tłuszczami i witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, aby umożliwić ich wchłonięcie przez jelita.
Żółć powstaje w wątrobie, a jej głównym składnikiem są sole żółciowe. Żółć ma kolor żółto-zielony, pochodzący z innej substancji, bilirubiny, która pochodzi z rozbitych krwinek czerwonych. Podczas postu około 75 procent żółci wytwarzanej w wątrobie jest uwalniane do pęcherzyka żółciowego, podczas gdy reszta przemieszcza się przez wspólny przewód żółciowy do jelit. Woreczek żółciowy absorbuje wodę z żółci w niej przechowywanej i koncentruje ją w dużym stopniu.
Po spożyciu pokarmu sygnały hormonalne powodują uwolnienie żółci z pęcherzyka żółciowego. Pęcherzyk żółciowy uwalnia od 50 do 75 procent zawartości w tym samym czasie. Skoncentrowana żółć uwalniana jest przez wspólny przewód żółciowy, aby spotkać się z jedzeniem, gdy przechodzi przez jelito. Sole żółciowe są słabo wchłaniane w jelicie cienkim, ale w dalszej części są wchłaniane do krwioobiegu, gdzie są przenoszone z powrotem do wątroby w celu ich ponownego użycia.