Plemię Indian Hupa pochodzi z Kalifornii; plemię uważa się za jedną z najstarszych populacji w Kalifornii, osiedlając się na długo zanim amerykańscy pionierzy i traperzy przybyli do Południowej Kalifornii w 1828 roku. Indianie Hupa osiedlili się w dolinie Hupa, bujnej i żyznej dolinie rzeki sąsiadującej z rzeką Trinity. Chociaż wśród najwcześniejszych stałych osadników, amerykański rząd formalnie nie uznał narodu Hupa Indian aż do 1876 roku.
Po nawiązaniu kontaktu z Hupami, amerykański rząd ustanowił Traktat o pokoju i przyjaźni w 1864 roku. Jednak nie uznał formalnie plemienia Hupa za odrębny naród, dopóki nie podpisał traktatu z plemieniem w 1876 roku; ten Kongres ustawił także fizyczne granice plemienne. Traktat ten uznał odrębny język, zwyczaje i tradycje Hupy, zachowując ich kulturę w czasie.
Chociaż naród Hupa pozostał w jednym miejscu, Amerykanie tłumnie przybywali na zachód na początku XX wieku. Rosnąca liczba osadników wywierała presję na ziemię i zasoby Kalifornii. Na szczęście rządowa proklamacja, rozpoczęta przez prezydenta Teodora Roosevelta w 1909 r. I zakończona w 1923 r., Chroniła ziemię Hupy przed wpływami. Zarządzenie w 1891 roku rozszerzyło fizyczne granice narodu Hupa, ogłaszając obszar Rezerwatem Doliny Hupa. W 1988 r. Prezydent Ronald Reagan potwierdził, że Hupa jest właścicielem ziemi rezerwacyjnej.
