Bakterie, które są zdolne do napędzania się do przodu i zmiany kierunku są nazywane ruchliwymi bakteriami. Ta zdolność pozwala bakteriom na ucieczkę przed drapieżnikami, poruszanie się w kierunku składników odżywczych i reagowanie na zmiany w ich otoczeniu. Motoryka bakteryjna jest ważna zarówno dla kolonizacji korzeni, jak i zachowania chemotaktycznego i przeżycia. Opisując ruch bakterii, naukowcy często używają słów "ruchliwość" i "lokomocja".
Motility flagellar
Jednym ze sposobów poruszania się ruchliwych bakterii jest stosowanie struktur zwanych wici, które są przyczepione do bakterii. To się nazywa ruch flagellar. Wici to sztywne struktury, które wystają z powierzchni bakterii. Wici poruszają się jak silniki zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, napędzając bakterie.
Szybująca ruchliwość
Trzeci rodzaj ruchliwości, do którego zdolne są bakterie, nazywa się ruchliwością szybującą. Dokładna metoda przemieszczania się przez ślizganie się bakterii jest nieznana, ponieważ nie zawierają struktur typu flagella na ich wnętrzu lub na zewnątrz. Wiadomo jednak, że wydzielają szlam, aby umożliwić ten proces, podobnie jak ślimak pozostawia po sobie ślady śluzu.
Identyfikacja bakterii motylkowych
Motorykę bakteryjną można wykryć za pomocą mikroskopu. Podczas badania na ruch istnieje ryzyko wykrycia fałszywego ruchu. Fałszywy ruch jest zwykle rezultatem prądów powietrza lub cząstek ciekłego ośrodka. Bakterie, które się poruszają, pokazują działanie napędzające w określonym kierunku. Kontrastuje to z bakteriami, które nie są ruchome i mogą poruszać się w zygzakowatej lub bezkierunkowej formacji.
Rodzaje ruchliwych bakterii
Niektóre bakterie, które używają ruchu wiciowego to vibrio, spirillum, klebsiella, pseudomonas, azospirillum i salmonella. Bakterie, które wykorzystują ruch spirakotonowy, obejmują borrelia, treponema, leptospira, cristispira i spirochaeta. Kilka przykładów bakterii poślizgowych to achroonema, alysiella i cyjanobacterium Oscillatoria.
