Jaka jest najbardziej zindywidualizowana forma energii?

Ciepło jest najbardziej przypadkową postacią energii. Dzieje się tak dlatego, że ciepło to faktycznie energia kinetyczna atomów lub cząsteczek wibrujących losowo w trzech wymiarach.

Jedną z podstawowych zasad termodynamiki jest to, że wszystkie systemy mają tendencję do stanu najniższego i najbardziej jednorodnego rozkładu energii, który odpowiada stanowi najwyższego nieładu. Losowe drgania termiczne cząsteczek lub atomów w stałej temperaturze reprezentują ten minimalny stan energii. Wszystkie formy energii dążą do przypadkowego rozproszenia w postaci ciepła.

Dodatkowo, podczas gdy wszystkie inne formy energii mogą zostać przekształcone w ciepło ze 100% wydajnością, ciepło nie może zostać zamienione na inne formy energii z taką samą wydajnością z powodu swojej naturalnej nieładowości. Chociaż łatwo jest dobrać losowo istniejącą energię do ciepła, należy wydatkować dodatkową energię, aby przekształcić to ciepło w inne, bardziej uporządkowane formy energii, takie jak energia elektryczna. Utrata energii w postaci ciepła objawia się także w przypadku konwersji pomiędzy dwiema formami energii, z których żadna nie jest gorąca. Niektóre straty energii w postaci ciepła również są najczęściej ponoszone. Porównywalna trudność zamawiania przetasowanej talii w przeciwieństwie do tasowania zamówionej talii jest ilustracyjną analogią.