Jaka jest naukowa definicja dźwięku?

Dźwięk jest falą mechaniczną powstałą w wyniku drgań w przód iw tył cząsteczek ośrodka, przez który porusza się fala. Ucisk i rzadkie zjawiska fal dźwiękowych poruszają się równolegle do kierunku propagacji fali , czyniąc dźwięk falą podłużną.

Dźwięk można również zdefiniować subiektywnie jako ludzką interpretację tych fal mechanicznych przez zmysł słuchowy. Ta definicja jest nieco restrykcyjna, ponieważ wyklucza częstotliwości poddźwiękowe i naddźwiękowe, których ludzkie ucho nie jest w stanie odbierać. W przeciwieństwie do fal elektromagnetycznych, które mogą poruszać się w próżni całkowicie pozbawionej materiału, musi istnieć ściśliwy czynnik, aby dźwięk mógł się przez nią rozprzestrzeniać. Fale dźwiękowe mogą rozprzestrzeniać się praktycznie we wszystkich formach materii, pod warunkiem, że materia ta jest gęsto upakowana.

Cząstki medium nie wędrują wraz z falą dźwiękową. Zamiast tego wibrują wokół swoich ustalonych pozycji, przenosząc energię do sąsiednich cząstek. Na zachowanie się fali dźwiękowej wpływa gęstość ośrodka, temperatura ośrodka i ciśnienie czynnika, jeśli jest to gaz. Ruch medium niezależny od fali dźwiękowej może również wpływać na sposób propagacji dźwięku. Na przykład wiatr płynący w tym samym kierunku, co fala dźwiękowa, umożliwia dalszą falę.