Pánfilo de Narváez urodził się w Vallenda w Hiszpanii w 1470 lub 1478 r. Przed śmiercią w 1528 r. Narváez był żołnierzem, odkrywcą i ważną postacią w podbojach Kuby i Jamajki, ciesząc się reputacją bezwzględności i kiepskich decyzji strategicznych.
W 1509 r. Narváez walczył w podboju Jamajki z Juanem de Esquirelem, aw 1511 r. walczył na Kubie u boku Diego Velázqueza de Cuéllara. 24 maja 1520 r. Został pokonany w Meksyku przez Hernána Cortésa i osadzony w więzieniu na dwa lata. W 1526 roku, po powrocie do Hiszpanii, został powołany przez Carlosa V do kolonizacji zachodniej Florydy. Wyjechał 17 czerwca 1527 r. I wylądował w pobliżu Tampa Bay 14 kwietnia 1528 r. We wrześniu 1528 r., Niedaleko Tallahassee w stanie Floryda, z kilkoma mężczyznami i bez zaopatrzenia, postanowił wrócić na Kubę ręcznie robionymi tratwami. Narváez zmarł, gdy jego tratwa wywróciła się podczas sztormu w Zatoce Meksykańskiej.
