Strefa radiacyjna jest częścią wnętrza Słońca, która znajduje się pomiędzy rdzeniem wewnętrznym a zewnętrzną strefą konwekcyjną. W tej strefie energia jest efektywnie przenoszona przez fotony do otaczającego regionu. Promieniowanie elektromagnetyczne strefy promieniowania jest wynikiem energii fuzji jądrowej w rdzeniu.
Strefa radiacyjna odpowiada za 45 procent promienia słońca. Energia rdzenia jest przenoszona na zewnątrz jako fotony, które przemieszczają się o jeden mikron przed pochłonięciem przez cząsteczki gazu. Po absorpcji fotonów cząsteczki gazu rozgrzewają się i emitują dodatkowe fotony o tej samej długości fali. Ponownie emitowane fotony przesuwają kolejny mikron i są absorbowane przez więcej cząsteczek gazu, a cykl się powtarza. Prawie 10 ^ 25 absorpcji i ponownej emisji szacuje się, zanim foton dotrze do powierzchni.
Część słońca w rdzeniu i strefa promieniowania wirują inaczej niż zewnętrzna strefa konwekcyjna. Granica między tymi dwoma strefami nazywa się tacholiną. Gwiazdy, które są chłodniejsze i mniejsze niż słońce, nie mają stref radiacyjnych; zamiast tego mają strefy konwekcyjne, które rozciągają się na ich rdzenie. W większych gwiazdach strefy radiacyjne wydają się być większe, a strefy konwekcyjne wydają się mniejsze.
