Według Encyclopaedia Britannica, suchy gaz to przede wszystkim metan, podczas gdy mokry gaz zawiera również znaczną ilość cięższych związków węglowodorowych, takich jak etan, propan i butan. Cięższe związki są kondensowalne; są często oddzielane od metanu i sprzedawane osobno. W Stanach Zjednoczonych, aby sklasyfikować gaz jako mokry, musi on zawierać więcej niż 0,1 galonu składników kondensacyjnych na 1000 stóp sześciennych gazu.
Centrum Marcellusa na temat zasięgu i badań w Penn State wyjaśnia, co czyni gaz mokrym lub suchym. Skład gazu ziemnego zmienia się w zależności od dojrzałości termicznej, która jest miarą temperatury i ciśnienia występującego w czasie. Suchy gaz jest bardziej dojrzały termicznie niż mokry. Centrum twierdzi, że cięższe związki w mokrym gazie muszą być oddzielone od suchego gazu, ponieważ gaz ziemny przesyłany do odbiorców musi mieć stałą wydajność energetyczną.
Gdy cięższe związki zostaną skondensowane i rozdzielone, mogą być sprzedawane razem jako ciecze z gazu ziemnego, lub mogą być dalej rozdzielane i sprzedawane we własnym zakresie. Na przykład etan można przekształcić w etylen, który jest używany do produkcji tworzyw sztucznych. Encyklopedia Britannica informuje, że "propan i inne lżejsze związki mogą być sprzedawane jako gaz płynny (LPG), a cięższe węglowodory mogą być benzyną (benzyną)."
