Różnica między gazem idealnym a gazem rzeczywistym polega na tym, że rzeczywisty gaz ma rzeczywistą objętość, a idealny gaz nie. Gazy rzeczywiste składają się z atomów lub cząsteczek powodujących ich objętość.
Prawdziwe gazy Są to rodzaj niehipotetycznego gazu, który ma masę i objętość. Związane z nim cząsteczki mają interakcje i przestrzeń. Przestrzegają również przepisów dotyczących gazu. W przypadku tego gazu ciśnienie jest stosunkowo niskie, ale przyciąga energię podczas zderzenia cząstek. Zderzenie cząstek jest również nieelastyczne.
Idealne gazy Są przeciwieństwem rzeczywistych gazów i nie mają masy ani określonej objętości. Istnieje elastyczność dotycząca zderzenia idealnych cząstek gazu i ciśnienie jest wysokie. Podczas zderzenia cząstek nie ma w tym żadnej energii.
Równanie van der Waalsa Pomiędzy gazami równanie to służy do korygowania wszelkich sił przyciągania między nimi a różnic w objętości. Pierwsza korekta zmienia idealne ciśnienie równania gazowego. Pomiędzy cząsteczkami gazu bierze pod uwagę międzymolekularne siły przyciągania. Objętość przyjmowana przez cząsteczki gazu korygowana jest przez nb.
Siłą przyciągania cząsteczek jest siła. Całkowita objętość na mol jest reprezentowana przez b. Eksperymentalne oznaczenie służy do uzyskania wartości a i b podczas wykonywania równania.
Prawo Boyle'a Prawo to mówi, że gdy gaz jest zamknięty w ustalonej temperaturze, jest on odwrotnie proporcjonalny do ciśnienia wywieranego na ten sam gaz. PV jest stałą w równaniu. Balon jest dobrym przykładem tego równania. Wraz ze wzrostem ciśnienia wokół niego głośność spada. Jednak objętość wzrośnie wraz ze zmniejszającym się ciśnieniem otaczającym go.
Przy bardzo wysokich ciśnieniach, umiarkowana i molowa masa gazu odgrywa znaczącą rolę w wyniku. Naukowcy będą szukać efektów sił przyciągających i odpychających. Siła odpychania staje się silniejsza wraz ze sprężaniem gazu. To sprawia, że gaz zasadniczo działa przeciw dalszemu zmniejszaniu objętości.
Podczas badania sił przyciągających cząsteczki mają tendencję do odpychania się nawzajem, gdy zaczynają się do siebie zbliżać. Wynika to z ich odpowiednich chmur elektronowych. Gdy oddalają się od siebie, rozkład ich chmur elektronowych podlega krótkiej statystycznej fluktuacji. Zwiększa to siłę przyciągania między poszczególnymi cząsteczkami. Siły przyciągania zwiększają się, gdy w cząsteczce obecnych jest więcej elektronów. Substancja pozostaje gazem, gdy dominuje energia ruchu termicznego. Jednakże, gdy dominują atrakcje, gdy temperatury stają się niskie, substancja staje się albo ciałem stałym, albo płynem.
Kompresowalność Porównanie objętości molowej gazu doskonałego do gazu rzeczywistego, gdy są one w tym samym ciśnieniu i temperaturze, pozwala dostrzec dokładność idealnego prawa gazu. Odbywa się to przy użyciu stosunku objętości molowej gazu idealnego do rzeczywistego, gdy oba mają ten sam nacisk i temperaturę. Ten współczynnik określa się jako współczynnik ściśliwości lub ściśliwość.
Kompresyjność pozwala spojrzeć na działanie sił międzycząsteczkowych. W niższych temperaturach działanie sił międzycząsteczkowych jest mniejsze. Dzieje się tak, ponieważ dzięki międzycząsteczkowym atrakcjom molekuły nie są w stanie ich pokonać tak łatwo ze względu na mniejszą energię kinetyczną.
