Podczas gdy taksonomia jest klasyfikacją i nazywaniem wszystkich żywych istot, systematyka odnosi się do badania relacji między żywymi istotami w miarę ich ewolucji. Taksonomiczna hierarchia została opracowana i opublikowana przez szwedzkiego naukowca Carl'a Linne'a w 1735. Wszystkie gałęzie systematyki, takie jak botanika, zoologia, mikrobiologia i mikologia, są objęte systematyką. Taksonomia jako nauka o klasyfikacji biologicznej jest podziałem na systematykę.
Wszystkie znane żywe organizmy zostały sklasyfikowane i nazwane przy użyciu zestawu uniwersalnych reguł i systemu zwanego dwumianową nomenklaturą. Hierarchia klasyfikacji biologicznej składa się z ośmiu głównych poziomów taksonomicznych. Są to: domena, królestwo, rodzaj, klasa, porządek, rodzina, rodzaj i gatunki w tej kolejności. Nazwy powszechne to te używane w życiu codziennym, ale nazwiska naukowe nie są często używane przez laika. Zazwyczaj składają się z dwóch nazw, gdzie pierwsza litera imienia musi być pisana wielką literą. Na przykład zwierzak powszechnie znany jako pies jest naukowo nazywany Canis familiarus.
Podczas gdy lew nazywał się Panthera leo, koń jest Eqqus caballus, krokodyl to Crocodilis niloticus, kot jest Felis catus, a żyrafa to Giralda camalopardalis. Z drugiej strony cebula to Allium cepa, ziemniak to Solanum tubersum, a szpinak Lactuca sativa. Nazwy naukowe powinny zawsze być oznaczone kursywą.
