Rozluźnione sarkomery zawierają głowy miozyny, które uwolniły ich ciągnięcie na cienkich włóknach. To pozwala im powrócić do stanu rozluźnienia i powoduje pojawienie się pasm I i stref H. Głowice miozyny naciągają cienkie włókna, gdy mięśnie kurczą się, powodując zniknięcie pasm I i stref H.
Względny ruch grubych i cienkich włókien powoduje, że mięśnie kurczą się i odprężają. Grupy grubych i cienkich włókien, które naprzemiennie zachodzą na siebie i odsuwają się, nazywa się sarkomery. Obszary pomiędzy grubymi i cienkimi włóknami w stanie odprężenia są nazywane I zespołami, strefami H i pasmami A. Podczas skurczu i relaksacji długość włókien pozostaje taka sama. Głowice myosin chwytają cienkie włókna i albo popychają je, albo ciągną w kierunku grubych włókien, powodując, że włókna ciągną się, rozsuwają i rozsuwają.
Włókna są włóknami mięśniowymi. Włókna mięśniowe można podzielić na trzy typy. Włókna mięśni szkieletowych poruszają kościami i kończynami. Gładkie włókna mięśniowe otaczają naczynia krwionośne i wszystkie narządy oprócz serca. Serce zawiera włókna serca. Włókna mięśniowe są zintegrowane z innymi systemami ciała, aby pełnić funkcję ruchu mięśni. Ruch mięśni wymaga produkcji ATP.
