Królestwo Monera zawiera dwie bardzo wyraźne grupy, eubakterie i archaebakterie, ale obie mają zwykle ściany komórkowe otaczające błony komórkowe, które zawierają luźno związane pierścienie DNA i DNA, ale nie mają organelli związanych z błoną. Oba typy występują w formie kulistej, w kształcie pręcika i wydłużonej helisy, podczas gdy archaea również okazjonalnie mają trójkątne i inne formy. Te jednokomórkowe organizmy są na ogół dużo mniejsze i prostsze niż komórki, które mają jądra i organelle.
Królestwo Monera jest nieco przestarzałe we współczesnej nauce biologicznej, ponieważ eubakterie i archaebakterie są uważane za tak różne od siebie, jak każde z eukariontów. Zostały one pierwotnie połączone, ponieważ obie są małymi komórkami pozbawionymi jądra, ale badania pokazują, że zarówno w chemii, jak i przyzwyczajeniach często różnią się znacznie. Zarówno ich ściany komórkowe, gdy są obecne, jak i ich błony komórkowe różnią się od siebie chemią. W rzeczywistości błony komórkowe archebakterii są dla nich unikalne, podczas gdy te z eubakterii są w zasadzie takie same jak u eukariotów.
Archaebakterie specjalizują się w ekstremalnych środowiskach, w tym w wysokich temperaturach, środowiskach kwaśnych i środowiskach silnie zasolonych. Wynika to częściowo z ich unikalnych membran komórkowych, które są bardziej stabilne w ekstremalnych warunkach niż w przypadku innych organizmów. Jednak według Palomar College, największym powodem podziału dwóch grup prokariontów jest radykalnie odmienne DNA.
