Squanto był członkiem indiańskiego plemienia Patuxet, które mieszkało w dzisiejszym Plymouth w stanie Massachusetts. Niewiele wiadomo o jego życiu lub rodzinie przed jego pierwszym spotkaniem z osadnikami pielgrzymów.
Obecnie wymarłe plemię Patuxet było poddziałem Wampanoag Confederation, zbioru wielu indiańskich wiosek, które kontrolowały większość południowo-wschodniego Massachusetts i Rhode Island. Na początku XVII wieku seria epidemii wymazała 90 procent populacji Wampanoag, a zwłaszcza Patuxet. Pielgrzymi osadnicy Thomas Hunt porwali Squanto i grupę rdzennych Amerykanów z zamiarem sprzedania ich w niewolę w Maladze w Hiszpanii. Po tym, jak grupa księży katolickich ocaliła Squanto i próbowała nawrócić go na chrześcijaństwo, Squanto wrócił do domu w Plymouth i odkrył, że cały jego lud uległ chorobie.
Squanto, formalnie znany jako Tisquantum, później stał się przewodnikiem dla Pielgrzymów, którzy osiedlili swoją dawną ojczyznę i działali jako tłumacza między nimi a wampańskim wodzem Massasoitem. Zaangażowanie Squanto w Pielgrzymów podczas ich pierwszej zimy w Nowym Świecie jest uważane za kluczowe dla ich przetrwania i długofalowego sukcesu w Ameryce Północnej. Uważa się, że pomaga Pielgrzymom nauczyć się uprawiać kukurydzę i inne produkty rolne. W 1621 r. Wspólne Święto Pielgrzyma-Wampanoag z okazji pomyślnych zbiorów uważa się za Święto Dziękczynienia. W następnym roku Squanto zachorował i zmarł, służąc jako przewodnik dla Williama Bradforda.
