Głównym celem biologii konserwatorskiej jest zajęcie się problemem utraty różnorodności biologicznej przez Ziemię. Koncentruje się na rozwijaniu praktyki zachowania tej różnorodności i zapobiegania dalszym stratom.
Biologia ochrony wykorzystuje dwie główne metody do osiągnięcia głównego celu. Jednym z nich jest ocena wpływu człowieka na różnorodność biologiczną; drugim jest znalezienie praktycznego podejścia do zapobiegania wymarciu gatunków.
Konserwacja biologii rozpoczęła się w latach 70. i 80. XX wieku, gdy naukowcy zdali sobie sprawę, że prawie każdy naturalny system został uszkodzony przez czynniki takie jak utrata siedlisk, nadmierne pozyskiwanie i drapieżniki wprowadzone do tych środowisk. Tradycyjnie stosowane dyscypliny nie były wystarczająco kompleksowe, aby poradzić sobie z tymi zagrożeniami, powodując rozwój tego biologicznego pola.
