Teleskop astronomiczny to centralny aparat używany do badania odległych planet, gwiazd i księżyców z Ziemi. Astronom Galileusz Galileusz wykorzystał najwcześniejsze teleskopy w 1610 roku, aby udowodnić heliocentryczną teorię Układu Słonecznego przedstawioną przez Mikołaja Kopernika na początku XVI wieku.
Przy użyciu odbicia światła astronomiczny teleskop zwiększa jasność planety z punktu obserwacyjnego na Ziemi. Czynnik ten pozwala na znacznie więcej szczegółów niż widać gołym okiem. Rozbudowana rozdzielczość poprawia przejrzystość. Siła powiększania górnych teleskopów sprawia, że odległe planety i ciała słoneczne wydają się znacznie większe dla obserwatora.
