Muchy, ćmy, chrząszcze i inne owady latające, które mają pozytywną fototaksję, są przyciągane do światła. Fototaksja jest automatyczną odpowiedzią organizmu na światło. Osoby z pozytywną fototaksją automatycznie poruszają się w jej kierunku. Owady, które doświadczają negatywnej fototaksji, są odpychane przez światło. Przykładami owadów, które doświadczają negatywnej fototaksji są dżdżownice i karaluchy.
Innym powodem, dla którego latające w nocy owady poruszają się w kierunku światła, jest to, że są używane do nawigacji przez księżyc. Sztuczne oświetlenie przyciąga i myli owady. Sztuczne żarówki emitują światło w wielu kierunkach, podczas gdy księżyc pozostaje pod stałym kątem, który owady mogą wykorzystać do nawigacji. W rezultacie sztuczne światło tworzy zamieszanie powodując, że owady latają wokół niego w kółko.
Według PawNation, uważa się również, że niektóre latające owady są przyciągane do światła w nocy, ponieważ mylą je w myśleniu, że jest to naturalne światło dzienne.
Inną popularną teorią jest to, że owady latają w kierunku światła w nocy, gdy znajdują się w niebezpieczeństwie. Światło jest zwykle nad nimi; jeśli lecą w górę, a nie w ciemność, ich szanse na uzyskanie bezpieczeństwa są większe.
Pomimo tych teorii wiele osób zastanawia się, dlaczego latające owady, takie jak ćmy, pozostają blisko światła. Jednym z powodów może być to, że oczy ćmy znacznie dłużej niż ludzkie oczy przystosowują się do ciemności. To sprawia, że nie widzą dłużej niż kilka sekund, jakie ludzie doświadczają, zanim ich oczy się dostosują.
