Głównym celem politycznym Benito Mussoliniego było stworzenie dyktatury, w której miałby absolutną władzę. Starał się poprawić stosunkowo słabą gospodarkę Włoch, a także opracował projekty dotyczące stworzenia nowego imperium rzymskiego.
Mussolini był kluczem do ustanowienia faszyzmu jako ideologii politycznej i dążył do nacjonalistycznego, autorytarnego państwa, w którym posiadał absolutną władzę. Po tym, jak Narodowa Partia Faszystowska zyskała na znaczeniu, a Mussolini objął stanowisko premiera w 1922 r., Dokonał tego, wydając szereg ustaw zmieniających konstytucję tego kraju, znosząc wybory parlamentarne i uniemożliwiając mu usunięcie z władzy, chyba że dekretem króla.
Włoska gospodarka była słaba w stosunku do znacznej części Europy w tamtym czasie, więc Mussolini skupił się głównie na jej poprawie poprzez szereg programów rządowych. Bitwa o ziemię była próbą przekształcenia bagien w rolnictwo i drogi. Bitwa o zboże podkreślała rosnące zboże kosztem innych rodzajów upraw, aby poprawić handel. Bitwa nad Lirą była próbą przywrócenia siły nabywczej narodowej waluty, głównie za sprawą inflacji. Wysiłki te przyniosły bardzo zróżnicowane wyniki i przyniosły nieproporcjonalne korzyści bogatym krajom.
