Zimna wojna była spowodowana brakiem zaufania, odmiennymi systemami politycznymi i nieporozumieniem w sprawie odbudowy Berlina i Europy. Kwestia reparacji wojennych spowodowała podział na Związek Sowiecki i aliantów.
Podczas gdy zimną wojnę można przypisać do pewnych przyczyn, napięcia między przywódcami przed 1945 r. miały udział w zwiększeniu podejrzeń ZSRR i Zachodu. Josef Stalin, jako szef ZSRR, odmówił przyłączenia się do Organizacji Narodów Zjednoczonych na kilka lat. Był także zaniepokojony opóźnieniem D-Day, ponieważ uważał, że był to spisek, który pozwoliłby Związkowi Radzieckiemu więcej ofiar. Podczas konferencji w Teheranie w 1943 r. Stalin i premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill starli się o kontrolę, jaką Stalin miał na kraje Europy Wschodniej.
Niemcy stały się punktem spornym po wojnie, z Berlinem podzielonym między Wschód i Zachód. W 1948 r. Gospodarka niemiecka zawodziła, a Zachód zaproponował połączoną strefę i rozszerzoną reformę walutową. Sowieci zareagowali blokując dostęp i ostatecznie zbudowali Mur Berliński.
Rozumowanie Stalina o jego działaniach było zadośćuczynieniem za wojnę. Związek Radziecki stracił ponad 20 milionów istnień w czasie wojny i był nieugięty ze względu na bezpieczeństwo i odszkodowania; alianci nalegali na powstrzymanie sowieckiej dominacji Europy Wschodniej i rozprzestrzenienie się komunizmu. Czynniki te propagowały zimną wojnę.
