Główną troską Stanów Zjednoczonych i innych mocarstw zachodnich w czasie zimnej wojny było to, że Związek Radziecki uzyska kontrolę nad krajami Europy Zachodniej przez inwazje lub komunistyczne przejęcia niestabilnych rządów. Żadna ze stron nie była bezpośrednio zaangażowana w walkę zbrojną na pełną skalę, a doktryna wzajemnie zapewnionego zniszczenia, czyli MAD, uniemożliwiła żadnej frakcji użycie ich silnie uzbrojonych arsenałów nuklearnych. Wojna psychologiczna, propaganda, wojny zastępcze i szpiegostwo były głównymi środkami walki każdej ze stron o dominację w Europie po II wojnie światowej.
Stany Zjednoczone pracowały nad powstrzymaniem ekspansji radzieckiej poprzez politykę powstrzymywania, która była prowadzona na poziomie politycznym, gospodarczym, ideologicznym i wojskowym. Zimna Wojna rozpoczęła się około dwa lata po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku i zakończyła się w latach 1985-91 wraz z nadejściem Głasnosti, demontażu muru berlińskiego, zjednoczenia Niemiec i rozpadu Związku Radzieckiego.
