Okres triasu charakteryzuje się dwoma głównymi wydarzeniami geologicznymi. Pierwszym z nich było stworzenie i późniejsze przebicie superkontynentu Pangaea. Druga była ewolucja dinozaurów i ssaków.
Na początku okresu triasowego kontynenty spotkały się, tworząc jeden wielki superkontynent o nazwie Pangea. Pangea miał kształt litery C i znajdował się na równiku. W tym czasie na północnych i południowych biegunach nie było czap lodowych, powodując gorący, suchy klimat. Pod koniec okresu triasowego Pangea zaczęła pękać i rozdzielać się na dwie masy: Gondwana i Laurazję.
Od średniego do późnego okresu triasowego wyewoluowały dinozaury i ssaki. W tym okresie dominowały duże gady zwane Therapsids, które ostatecznie zostały zastąpione przez Archozaury. Archozaury ewoluowały, by stać się dwunożnymi, co oznacza początek dinozaurów. Gady wodne i małe, podobne do ptaków gady również były obecne.
Pierwsza obserwacja ssaków wystąpiła w późnym okresie triasu. Eozostrodon, drapieżny ssak, miał około 3 stopy długości. Nadal istnieje wiele niewiadomych na temat wczesnych ssaków, ale jest oczywiste, że mają futro i trzy kości ucha, i produkują mleko, aby wyżywić swoje młode. Okres triasu kończy się triasowo-jurajskim masowym wymarciem, które znacząco wpłynęło na życie oceanów i zapoczątkowało era jurajską zdominowaną przez dinozaury.
