Królowa Hatszepsut, piąty faraon osiemnastej dynastii starożytnego Egiptu, zleciła budowę setek projektów w całym królestwie za czasów jej panowania. Ponadto wysłała wysłanników do obszarów w Afryce i na Bliskim Wschodzie, aby zaangażować się w handel i dyplomację, a także ograniczyć ekspedycje wojskowe do tych regionów.
Trwałe zapiski o panowaniu Hatszepsut, które trwały w przybliżeniu 22 lata od 1478 do 1458 r., w dużej mierze miały formę świątyń, pomników, posągów i innych konstrukcji, które zamówiła. Faraon przywrócił Obręb Mut w Karnaku, poświęcony wczesnej bogini królestwa, zniszczonej przez władców podczas okupacji Hyksosów i panowania Egiptu kilka wieków wcześniej. Zbudowała także Świątynię Pakhet, a także jej świątynię pogrzebową, położoną w Deir el-Bahri przy wejściu do słynnej Doliny Królów.
Jako władca Hatshepsut zaangażował się w powiększanie bogactwa królestwa poprzez handel z sąsiadami. Wyprawa do Kraju Puntu, uważanego za blisko współczesnej Somalii, składała się z pięciu statków, które wymieniały egipskie towary na mirrę i kadzidło. Wysłannicy powrócili także z 31 żywymi mirrami drzew, pierwszym historycznie udokumentowanym przeszczepieniem drzew.
Hatszepsut wstąpił do faraona po śmierci jej męża i przyrodniego brata Tutmozisa II, czwartego faraona dynastii. Oficjalnie współrządziła jako regent ich syna, Thumose III, urodzonego około 1479 roku. Jej śmierć, około 16 stycznia 1458 roku, była prawdopodobnie spowodowana rakiem kości.