Upadek Bizancjum rozpoczął się już w 634 r., kiedy armie muzułmańskie zaatakowały i wkroczyły do Syrii. Pod koniec XI wieku podczas wypraw krzyżowych narastała animozja między Bizancjum a Zachodem. Ostateczny upadek nastąpił w 1453 roku, kiedy Konstantynopol został zdobyty przez atak armii osmańskiej.
Cesarz rzymski Konstantyn zbudował "nowy Rzym" na byłej kolonii greckiej w Bizancjum i uczynił z Konstantynopola swoją stolicę w 330 r. Mimo, że za jego rządów panowała jedność, w 364 r. cesarz Walentyńczyk podzielił królestwo na regiony zachodnie i wschodnie . Zachodni region wypadł słabo i był nieustannie atakowany. W 476 A.D., Odoacer pokonał rzymskiego cesarza Romulusa Augusta, a rzymska kontrola nad zachodnim regionem skutecznie się zakończyła.
Wschodnia część Bizancjum kwitła przez kolejne 1000 lat i stworzyła bogatą kulturę sztuki, nauki i literatury. Cesarz Justynian I, który rządził od 527 r. Aż do śmierci w 565 r., Był jednym z największych rzymskich władców imperium, a jego terytorium obejmowało większość lądów wokół Morza Śródziemnego. W tym czasie zbudowano wspaniałe zabytki, takie jak Kościół Świętej Mądrości i Hagia Sophia. Po śmierci Justyniana imperium znalazło się w stanie długów wojennych, a obywatele byli zmuszeni płacić wysokie podatki. Wojsko również nie miało środków, by chronić terytoria nabyte podczas rządów Justyniana. Bizancjum również spotkało się z atakami Słowian i Persów, niestabilnością polityczną i szkodliwymi atakami w 634 r. Od muzułmańskich wojsk, które wkroczyły do Syrii. Bizancjum straciło Afrykę Północną, Syrię, Ziemię Świętą i Egipt do armii islamskich.
W 1204 r. Konstantynopol został zdobyty przez Czwartą Krucjatę i ustanowiono niestabilny reżim łaciński. Wielu uchodźców uciekło do Nicei, by dołączyć do zesłanego rządu bizantyńskiego i z powodzeniem obaliło rządy łacińskie w 1261 r. Jednak gospodarka i imperium zostały trwale okaleczone. W 1369 r. Cesarzowi Johnowi V nie udało się uzyskać pomocy finansowej z Zachodu, aby strząsnąć liczne groźby ze strony tureckiego imperium. Został aresztowany i zmuszony uczynić z Bizancjum wasala Imperium Tureckiego. 29 maja 1453 r. Armia osmańska napadła na Konstantynopol, a cesarz Mehmed II wkroczył do świątyni Hagia Sophia. Cesarz Konstantyn XI zginął w bitwie tego samego dnia, a wielkie Imperium Bizantyjskie już nie istniało.
