Struktura rządu narodu Irokezów składała się z rady 50 wodzów, którzy spotykali się raz w roku, aby rozstrzygać spory i tworzyć zwyczaje i prawa konfederacji. Te przepisy zostały skodyfikowane w sprawie łańcuchów wampum, aby pomóc recytacji i stał się znany jako Księga Wielkiego Prawa.
Konfederacja Irokezów początkowo składała się z pięciu plemion, zwanych Pięciu Narodami lub ludu długiego domostwa, i obejmowała plemiona Mohawk, Seneca, Cayuga, Oneida i Onondaga. W 1722 roku Tuscarora dołączył, a konfederacja stała się znana jako Sześciu Narodów. Konfederacja narodziła się, gdy człowiek zwany Deganawida, który stał się znany jako rozjemca, połączył się z Hiawathą, aby głosić przesłanie jedności pięciu plemion. Ponieważ Irokezi byli matriarchalni, klanowe matki wybrały 50 wodzów, którzy spotkali się, aby opracować szczegóły porozumienia.
Konfederacja dawała wielką siłę Irokezom, ponieważ, chociaż byli wojownikami, utrzymywali pokój w swoim sojuszu i koncentrowali swoje ataki na zewnątrz. Podczas gdy rada składała się tylko z mężczyzn, władzę sprawowały wyłącznie kobiety. Gdy zmarł szef rady, kobiety z jego rodziny i rodowód spotkały się, by wybrać nowego szefa, który następnie zostałby zatwierdzony przez radę. Opracowane rytuały oznaczały wybór przywódców i podejmowanie decyzji. Przez ponad wiek przed rewolucją amerykańską naród Irokezów rządził północno-wschodnimi lasami zjednoczeniem i efektywnością.
