Gregor Mendel przyczynił się do dziedziczenia, odkrywając, że pewne cechy są dziedziczone i przekazywane kolejnym pokoleniom. Mendel przeprowadził wiele badań, używając słodkich groszków jako swoich poddanych, przez okres kilku lat zbadać przeniesienie cech z pokolenia na pokolenie. Mendel ostatecznie odkrył, że cechy są przekazywane z rodziców na potomstwo; niektóre cechy pozostają dominujące w czasie, podczas gdy inne są recesywne.
Mendel służył jednocześnie jako mnich, ogrodnik i naukowiec. Kiedy nie zajmował się swoimi religijnymi obowiązkami lub opiekowaniem się własnym ogrodem, Mendel spędzał wolny czas w swoim laboratorium, eksperymentując z transferem genów. Używał grochu jako przedmiotów, ponieważ był łatwo dostępny i okazał się o wiele bardziej praktycznym przedmiotem do nauki niż ludzie i zwierzęta. Mendel odkrył ostatecznie, że cechy przekazywane są przez pokolenia jako dominujące i recesywne geny; jego prace wywołały lawinę aktywności w dziedzinie genetyki i dziedziczności, ponieważ badacze i naukowcy ścigali się, aby powtórzyć wyniki u innych gatunków, w tym roślin i zwierząt, w celu zweryfikowania wyników Mendla. Badania Mendla trwały osiem lat i zawierały analizę ponad 300 000 pojedynczych roślin; jego odkrycia ostatecznie dały początek pierwszemu z kilku praw dziedziczenia.
