William the Conqueror rozpoczął życie jako William Bastard, nieślubny syn Roberta I, księcia Normandii. Robert zmarł podczas powrotu z pielgrzymki do Jerozolimy, pozostawiając 8-letniego Williama jako swojego następcę. William z powodzeniem uzyskał poparcie króla Francji Henryka I i wstąpił do biura ojca.
W roku 1066, mając 38 lat, William poprowadził armię przez kanał La Manche, by podbić Anglię. Udało mu się to przedsięwzięcie, pokonując anglosaską siłę w bitwie pod Hastings, i został koronowany na króla Anglii w 1087 r. Dynastia, którą założył, najpierw rządził jako siła okupacyjna, ale ostatecznie zawarł związek małżeński z rodową szlachtą i został zanglicyzowany. Rząd Williama wprowadził feudalizm do Anglii wraz z kodeksem cywilnym, który w dużej mierze zastąpił wcześniejszy system anglosaski. Ustanowiło również francuski jako język angielskiego sądu. Wpływy Normana ostatecznie stworzą fuzję pomiędzy angielskim i normańskim francuskim, który stał się językiem angielskim.
William został pierwszym monarchą, który zorganizował pełny spis Anglii, który stał się znany jako Domesday Book. Dokonał również reorganizacji własności gruntów, prawa podatkowego i praw majątkowych. William, który nigdy nie nauczył się angielskiego, w końcu powrócił do Francji i zmarł z powodu ran odniesionych w Mantes w 1087 roku.
