Pierwszy działający głośnik został wynaleziony przez Alexandra Grahama Bella, który włączył urządzenie do swojego innego słynnego wynalazku, telefonu. Bell otrzymał patent na telefon w 1876 roku z głośnikiem w zestawie opatentować. Początkowa koncepcja urządzenia głośnikowego została opracowana w 1874 roku przez niemieckiego wynalazcę Ernsta W. Seimensa.
Chociaż inny wynalazca o nazwisku Johann Phillip Reis również miał głośnik w swoim własnym wynalazku telefonicznym w 1861 roku, mówca był w stanie odtworzyć dźwięki i niezrozumiałą mowę. Seimens opatentował zasadę przetwornika dynamicznego lub ruchomej cewki za pomocą okrągłego drutu w polu magnetycznym, co zainspirowało Bella do wynalezienia własnego głośnika telefonicznego.
Seimens mógł łatwo zostać uznany za wynalazcę głośnika, gdyby nie jeden błąd; opatentował swoje urządzenie jako urządzenie magnetoelektryczne i nie używał go do przesyłania lub odtwarzania dźwięku. Rok po przyznaniu patentowi na głośnik Bell, Seimens złożył wniosek o patent na zmodyfikowaną wersję głośnika Bell. Jego wniosek został przyznany rok później, a konstrukcja membrany jego opatentowanego głośnika stała się kultowymi trąbkowymi głośnikami fonografu.
Wiele patentów na zmodyfikowane urządzenia głośnikowe zostało zgłoszonych przez innych wynalazców w ciągu najbliższych kilku lat. Wśród wynalazców znaleźli się Oliver Lodge, Jonathan Stroh, Anton Pollak, Edwin Pridham i Peter Jensen.
